Idealnie wpasował się w scenerię wierszyk Marii Konopnickiej, który mi moja ukochana babcia w dzieciństwie do snu wyśpiewywała ;)
Jadą, jadą dzieci drogą,
Siostrzyczka i brat (i brat:D),
I nadziwić się nie mogą ,
Jaki piękny świat!
Tu się kryje biała chata
Pod słomiany dach,
Przy niej wierzba rosochata,
A w konopiach... strach.
Trochę czerwca w miseczce... Świdośliwa)))) krzew cudo!
Nie trzeba przycinać, nawozić, podlewać. Lichą glebę można mieć, nie jedzą go robale, zimą nie przemarza!
Krzew ten za całe nasze dobro i ciężką pracę włożoną w uprawę odwzajemnia się furą pysznych jagód. No cudo po prostu!!! Jedyny szkopuł, synogarlice cichaczem podkradają owoce.
Sentymentalnie dalej jest:))) Kupuję sobie ukochane książki z dzieciństwa, takie co mi przepadły, albo zaczytały się na strzępy. Tu utrafiłam " Śpiewającą lipkę" - rok1972 !!!!
Poluję na stare wydania , wznowienia, to nie to!!! W książce jest pieczątka z nazwiskiem małej właścicielki KASIA NELSON:-) Może ktoś ją zna?
A za płotem oddział położniczy dla dzikusów DDD ( dwa metry dalej leży druga dzikuska z małymi)
Pozdrawiam internetowo,
am
